E
als in echt
Vergelijk: (1) 'Ik heb daar nu geen zin in' en: (2) 'Ik
heb daar nu echt geen zin in.' Het woordje echt is wat
de Engelsen een conversation stopper noemen. In (1) kun
je de spreker nog tegenspreken: 'Toe nu, het duurt maar even'. In (2)
kan dat niet: de spreker geeft aan (zie aldaar) dat het echt
geen zin heeft. Op de vraag 'Moet ik dat nu echt allemaal
uitleggen?' is maar een repliek mogelijk: 'Nee, goed, laat maar.' Of
nog: 'Daar krijg ik nu echt de pleuris van'. Repliek: 'Oké,
oké.'
Vraagt iemand op een slecht moment: 'Hoe is 't?',
antwoord dan: 'Dat wil je echt niet weten'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten