Aan
het herlezen, na vele jaren, Bezonken rood van Jeroen
Brouwers (1981). Aanleiding was het berichtje, een paar weken of zo geleden,
in de kranten over het huisje in Zutendaal dat nu toch eindelijk werd
afgebroken, omdat het zonevreemd was.
Over hoe de schrijver
zich jaren lang tegen zijn uitdrijving uit het huisje had verzet bij
diverse rechtbanken, en toen zijn verzet op was, was hij dan maar
opgekrast, ik geloof naar Lanaken.
Wat in die stukjes opviel, was dat
de kranten allemaal wel iemand gevonden hadden om dat op te
schrijven, en zelfs iemand om een fotootje te maken van het totaal
onaanzienlijke huisje, maar niemand die bereid was hardop te zeggen
wat een bloedige schande het is, om een oude moede man op die manier
nog uit zijn huis weg te jagen, die ook nog een heel goede schrijver
is, die men zou moeten koesteren, dankbaar dat hij in het land België
wil komen wonen, in het Vlaams Gewest dat zijn schrijvers toch zo
diep in het hart draagt.
Ik
weet het wel, iedereen is gelijk voor de wet, maar niet iedereen
schrijft een boek als Bezonken rood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten