We gaan de scholen niet sluiten omdat sommigen kinderen willen misbruiken als een soort loden gevangenisbol aan de enkel van hun ouders.
Met deze uitspraak kaapt minister Ben Weyts op de valreep de prijs voor de baarlijkste brok onzin van 2020 nog weg voor de neus van zijn voormalige collega Pieter De Crem, bedenker van het hier eerder op 1 juni geciteerde U kan gaan winkelen met een vorm van noodzakelijkheid.
Geen kleine prestatie, het legendarische wartaalgebruik van deze federale minister overtreffen. Er was dan ook een Vlaamse minister voor nodig, eerder van Mobiliteit, Openbare Werken, Vlaamse Rand, Toerisme en Dierenwelzijn, thans van Onderwijs, Sport en Dierenwelzijn.
Kindermisbruik is erg genoeg. Kinderen als een loden gevangenisbol vastbinden, aan de enkel van hun ouders dan nog, is een beeld dat getuigt van uitzonderlijke, aan sadisme grenzende wreedheid. De minister mag het al toeschrijven aan de geperverteerde geest van sommigen, hij is het toch maar die ermee voor de camera komt, zoals ministers doen.
Terwijl het in dit geval zoveel beter was geweest als Uncle Ben gewoon thuis was gebleven, of in elk geval zolang zijn mond had gehouden tot een wat slimmere adviseur hem had uitgelegd, dat je in metaforisch taalgebruik niet iedereen met alles kunt vergelijken, bijvoorbeeld kinderen met loden bollen.
Maar goed, de uitspraak is gevallen, Ben Weyts wint de prijs: een met superlijm op de lippen te bevestigen mondkapje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten