Vandaag was ik nog maar eens bij de tandarts. Dat was dan de vierde keer dit jaar. In die tijd heeft de man meer met zijn vingers in mijn mond gezeten dan ik in mijn hele leven. Pas op, ik klaag daar niet over. Ik ben blij dat hij dat wil doen, met zoveel geestdrift en vakkennis. En dat hij niet de hele tijd leutert. Een tandarts is geen coiffeur. En als hij dan toch eens wat zegt, dat hij dat dan in nauwelijks verholen West-Vlaams doet. 'Doe nog ekki een bitj'open', zegt hij dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten