5 oktober

Je zult maar op een stampvolle trein zitten ter hoogte van pakweg Sinaai of Gent Dampoort, en tegenover je begint plots keihard een radiootje te spelen, alleen is het geen radiootje, het is een mobiele telefoon, en de eigenaar drukt na eindeloos gefrutsel eindelijk op de knop met het groene hoorntje en dan hoor je hem roepen: 'IK ZIT OP DE TREIN!' IK BEN IN PAKWEG SINAAI OF GENT DAMPOORT!'

Of hij belt zelf iemand op, zijn lief zeg maar, en dan is het van 'SCHATJE! JA VANEIGENS ZIE IK U GEIRNE!', en tien minuten later: 'EN WIE ZEGT DA? EMILIE? A JA? ZEGD EMILIE DA?'

Ik weet het, de een ergert zich rapper dan de ander, maar dat zulk gedrag ergerlijk is, daar bestaat een consensus over. Een beschaafd mens doet dat niet.

Klik op de foto

In Taipei vinden ze dat ook, en ze hebben besloten het per poster aan de mensen te laten weten. De metro- reiziger wordt er zonder veel omhaal verzocht een goede burger te zijn, en de cell phone etiquette in acht te nemen.

Die is kort en simpel. Als je toch per se moet bellen op de trein: 1. praat dan stil en 2. hou het kort of 3. bel niet, stuur een tekstberichtje.

Good citizens create a happy atmosphere on the Taipe Metro, staat er nog op de poster.

Is dat geen boodschap voor ons? Zo'n happy atmosphere op de bus, daar zijn vast ook alle Belgen voor, Vlaamse zowel als Waalse. Overigens, als ze allemaal sms'en, hoor je 't verschil toch niet meer. Allemaal good citizens, toch?