Toen ik in mijn kindertijd al eens
probeerde iets gewichtigs te zeggen, draaiden de grote mensen zich
gestoord naar me toe. 'Leer jij eerst je naam maar eens schrijven,
ventje', zegden ze, en ze hadden gelijk.
Catherine Vuylsteke schrijft in De Morgen over Mamadou, een Guinese jongen die mogelijk ons land
wordt uitgezet. Ik kan het niet laten onder het stuk eens naar de
reacties te kijken.
Er zijn er nog maar twee, een van 'Pseudo Niem' en een van 'An Betanterik'. Dan weet je het al. Anonieme schrijvers, dat defeceert maar wat. Doe het licht aan en ze zijn weg, als kakkerlakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten