Vanochtend de zeer
grote markt van mijn stad S voorbijrijdend, zag ik een man van de
gemeente in de weer met het oprapen van rotzooi die mijn stadsgenoten
in de schaarse plantjes hadden gedumpt. Hij was daarvoor gelukkig
toegerust met een stok met een grijper aan het uiteinde, zodat hij
zich niet de hele tijd hoefde te bukken. Hij had ook nog een karretje
dat eruitzag als een bovenmaatse stofzuiger, en dat vast ook was.
En ik dacht: zo
gaat het met de mensen en de wereld. De helft heeft er schijt aan,
goed wetend dat de andere helft toch achter hun gat weer gaat
opkuisen.
Ik gun ze hun job,
de goede lieden van de stadsreiniging, maar de een betalen om de
ander zijn vuil van de straat op te rapen: nee, het zou echt niet
mogen kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten