zondag 8 juni 2014

8 juni


Ik zit nu al weken in mijn boek te lezen, en het gaat niet vooruit, maar vandaag heb ik ontdekt hoe dat komt. Ik ben eens naar de laatste pagina gaan kijken, en daar stond: 1077, en daarna kwamen nog twee pagina's zonder nummer. Zodat ik met een boek van 1079 pagina's bezig ben, en al zijn het eigenlijk twee boeken, ze lopen naadloos in elkaar tot één enkel boek, met dezelfde personages en hetzelfde verhaal dat altijd verder gaat. Nu ik heb daar geen klachten over, van mij mag het boek nog heel lang blijven voortgaan. Er staan genoeg dingen in die het overdenken waard zijn, het moet niet altijd de Koran zijn of de Bijbel die nog ouder is, en daardoor natuurlijk nog eerbiedwaardiger. En wat nog beter is: ik kan over mijn boek van 1079 pagina's gewoon thuis wat zitten tobben, of onder de voortent van mijn caravan als het regent in Bretagne, ik moet er niet voor naar een duister protserig gebouw met een hoge toren waar iedereen fluistert of zijn schoenen uittrekt, en een man in een raar kleed mij voorzegt wat ik denken moet. Maar wat nog het beste is: met mijn boek valt keer op keer ook smakelijk te lachen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten