We zitten in
Pas-de-Calais, zei ik.
Je kunt daar beter blijven,
was het antwoord. Het was zondagavond 26 mei. Mijn correspondent zat
een beetje naar de eerste kiesresultaten te kijken. Hij had
twee keer gestemd, een keer voor hem, en een keer voor mij. Het had
niet veel geholpen. De mood
bij nogal wat landgenoten was grimmig - in onze stad S nog meer dan
gemiddeld. Sindsdien heb ik ook een paar kranten gelezen. Je moet
geen paranoïde linkse rakker zijn (of rukker,
of rat)
om de lijn te ontwaren van Antwerpen naar Middelkerke naar Vlaams Belang naar Schild en Vrienden. Men gunt elkaar een plekje op de
lijst. Er kan gepraat worden, ook met de koning. Een beetje pr doet
wonderen. Je kunt je naam wat bijstellen. Van Blok
naar Belang. (Van Front
naar Rassemblement in
Frankrijk.) Keurig
pakje aan. De
taal een beetje bijboenen. Van Eigen Volk
naar Onze Mensen.
Geen idee wie dat zijn. Niet de mijne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten