Juni
is meer dan halfweg en ik heb van de maand nog maar twee stukjes
geschreven. Dat is wel een dal van productiviteit. Ik weet wel,
kwaliteit en kwantiteit en zo. Over dat eerste zal ik mij in dit
verband niet uitlaten. Ze hebben me geleerd dat je bescheiden moet
zijn. Desnoods vals, maar altijd bescheiden. Ik ken schrijvers die
daar geen last van hebben. Met kwantiteit overigens ook niet. Ik ken
een schrijver met lang haar die al tachtig boeken gemaakt heeft.
Daarnaar gevraagd zegt hij graag vals bescheiden dat Simenon er nog
veel meer had. Maar goed, twee stukjes in een dikke halve maand, dat
schuurt toch tegen de ondergrens. Wat te doen, als de inspiratie
opdroogt? Het is een probleem. In het ergste geval, als het echt
acuut wordt, kun je er een stukje over schrijven. Kwalitatief kan dat
nooit veel voorstellen. Het is een ingreep, een truc van de foor.
Daar trapt ook niemand in. Mensen zijn alert tegenwoordig, geef ze
eens ongelijk. Maar kwantitatief heb je wel gescoord. Drie stukjes in
een goeie halve maand, dat is een productietoename met vijftig
procent. Alstublieft. In alle bescheidenheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten