30 oktober

Ik ben een kwetsbare kameleon. Een beetje geheimzinnig. Ik lijk soms onbereikbaar, maar ben wel erg intelligent. Ik ben ook een spar. Mijn gade, een wilg, is een kunstzinnige dromer, die houdt van reizen. Ze is ijverig en energiek.

Wie op onzekere momenten op de sofa zit en zich afvraagt: Wie ben ik eigenlijk?, kan tot vele antwoorden komen, of tot geen. Beter is het, de schoenen aan te trekken en het huis te verlaten. Voor een wandeling, bijvoorbeeld in 't Ster, voluit het provinciaal recreatiedomein De Ster in mijn stad S.

Je loopt er rond een ruime plas, er is een strand, een visvijver, een kinderboerderij, een speeltuin en nog wat voorzieningen van plezier, die na het zomerseizoen gelukkig stil liggen. Je kunt rustig genieten van de wind om je oren en de eendjes op het water.

Er is ook een Keltische Boomhoroscoop. De bomen staan netjes op afstand naast elkaar, voor ze ligt een platte zwarte steen waar de naam op staat van de boom, twee paar datums, en een typering van wie in een van de twee geboren is.

Wie ben ik? Ik zal niet verhelen dat ik liever een cipres was geweest, onafhankelijk en doelbewust, of een es, impulsief en ambitieus, of een dynamische optimist zoals de vijgenboom.

Een kameleon? Ik zal ermee moeten leven. Dat krijg je, als je per se achter je identiteit aan moet: wat je vindt is niet noodzakelijk wat je dacht te zoeken.

Maar ik ben weer eens buiten geweest, het heeft me goed gedaan. En ik mag dan een beetje geheimzinnig zijn en soms onbereikbaar, tenslotte ben ik toch erg intelligent. Dat flatteert me wel, ik steek dat niet weg. Ik ben geen olijfboom, een meester in het verbergen van zijn gevoelens.

 

Klik om te vergroten