5 december

Dit jaar maar geen kerstboom. Waarom zou ik? Adeste fideles met één knuffelcontact. O Tannenbaum met afstand en handgel. Heilige nacht met mondmasker. Laat dan maar, is mijn idee. Er is niets te vieren. Mokkend het jaar uit. Mopperend en morrend, daarna zien we weer.

Dan rijdt een auto de oprit op. Ze stappen uit. Bezoek! Ze zijn een kerstboom gaan kopen, ze komen even langs. Nee, ze brengen een kerstboom mee. Cadeautje voor mij en mijn gade. We doen een goeie babbel (masker, afstand, etc. etc.) Ze rijden weer weg.

Nog niet helemaal zijn ze uit het gezicht verdwenen, of ik sta in de tuin met spade en kruiwagen. Boom in pot, fruitkist bij de voordeur, boom op kist, Jezus c.s. onder de boom (maagd en moeder, timmerman, herder, schaapjes, wijzen uit het oosten, os en ezel), ladder onder het zolderluik, lampjes, ballen. Geen uurtje later staat de boom als vanouds te glimmen. Te vroeg volgens de ware leer, Sinterklaas komt vanavond nog langs. Niet erg, hij bestaat ook niet.

Dit jaar dus toch een kerstboom. Daar heb je kinderen voor: om wijs te zijn als je het zelf niet goed meer bent.

(Met dank aan L. & A.)