15 maart

Toen ik in een vorig leven nog studenten onderrichtte in het Engels, wilde ik wel eens uitpakken met een aardigheidje. Pas op, zei ik, voor 1 en 7. Wij schrijven 1 met een schuin streepje bovenaan, en 7 met een streepje erdoor. De Engelsen schrijven 1 als een stokje, en 7 zonder streepje. 'The English', zei ik niet zonder zin voor effect, 'don't cross their sevens'. Een wat haastige 1 van ons lezen zij als een wat haastige 7.

Zo ook commandant Steven Drysdale van HMS Superb, een Britse atoomonderzeeër die in mei 2008 tegen een uitstekende rots knalde in de Rode Zee. Drysdale had wat tijd verloren en was bang te laat aan te komen op het punt van de afspraak. Dus gaf hij bevel een kortere koers uit te tekenen dieper in het water, waar de boot ook sneller kon varen. Op de kaart stond een obstakel aangegeven: een rots die boven de zeebodem uitstak op 123 meter diepte. Helaas las Drysdale dat als 723 meter. De officier van wacht en de navigatieofficier stonden bij de gezagvoeder, maar geen van hun drieën zag de rots op de juiste diepte. Alle drie pleitten schuldig voor de krijgsraad en verloren hun job.

Dat verhaal klinkt als een stadslegende. Maar nee, het stond vandaag op de website van The Guardian: Sub crash commander 'misread chart'. Was ik nog in mijn vorige leven, ik zou niet aarzelen het betreffende stukje te cut and pasten, en er bij de eerste gelegenheid bij mijn studenten mee uit te pakken. Pas op voor 1 en 7, zou ik dan zeggen, en na mijn uitleg er wat achteloos aan toevoegen: het lijkt een detail, dames en heren, maar de gevolgen kunnen ingrijpend zijn. Ik zou dit alles keurig timen een kwartiertje voor koffietijd, en mijn les afsluiten met de HMS Superb, eraan toevoegend dat het een waar gebeurd verhaal was. Niemand zou mij geloven, maar dat hoefde ook niet. Het was me om de 1 en de 7 te doen. En om het effect, naturally.

http://www.guardian.co.uk/uk/2010/mar/15/submarine-crash-navy-court-martial