9 juni

Ik heb twee boeken teruggebracht naar de bibliotheek. Dat had ik ergens in maart moeten doen, maar toen kreeg ik uitstel, door omstandigheden, en nog eens uitstel, en weer uitstel, en nu zijn ze dus weer binnen. Voor ik ze in de gleuf dropte, haalde ik er nog een bladwijzer uit. Het was een brief aan mij gericht op 13 maart, met als aanspreking: Beste 65-plusser. De brief zei onder meer dat ik binnen moest blijven, en niemand zien, en vaak mijn handen wassen. Cafés en restaurants blijven dicht tot vrijdag 3 april, stond er ook nog. Daar kan ik nu eens om lachen. Maar echt lachen is het niet. Het is me, als ik eerlijk ben, een beetje vergaan, het echt lachen. Samen met de goesting om naar Koek en Ei te gaan voor een koffie en de krant. Een koffie zou nog kunnen, zelfs met een mondkapje. Maar de krant: liever niet. Wat daar allemaal in zou kunnen staan, over de komende weken en maanden, ik zie het liever niet. Misschien kom ik in december per ongeluk de krant van vandaag tegen, onderin de aardappelenbak, tegen het stof. Zwembaden blijven dicht tot 1 juli, zou er in die krant kunnen staan. Of ik daarom zal kunnen lachen, in december, ik weet het niet. Of ik tegen dan ook weer écht kan lachen? Ik hoop het wel.