Het is stilaan avond, ik zit in Le Tambourin, voor een keer binnen, want het regent een beetje en de lucht zit donker. 'Nooit meer dan een dag of twee', zegt de baas als hij langskomt. 'Il faut juste que le vent tourne'. Morgen zit hij vast weer in 't noorden, en dan blaast de Mistral alle wolken weg. Dat is dan goed nieuws. Twee minuutjes later is de baas er weer. 'Regardez les drapeaux', zegt hij. En ja, ze waaien recht l'étang de Thau in, zuidwaarts. 'Demain après-midi', zegt de baas, 'le soleil sera de retour'. Dat was gisteren. Vanmiddag zit ik in de zon mijn stukkie te schrijven. Some people have all the luck, denk ik. Wie hier geboren wordt, is al een heel eind op weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten