De gids laat de mozaïeken zien van de Gallo-Romeinse villa. Ze doet dat zeer voortreffelijk, in de mate dat de bezoeker bij momenten vergeet zich op de gekleurde steentjes te concentreren. In de privévertrekken waren die steentjes groter, de motieven simpeler. Die zag toch niemand. Maar in het publieke deel, waar al eens volk van buiten kwam, was niets te duur of te goed. De blauwe kleur, die uit de Oriënt werd ingevoerd, kostte meer dan goud. Die was alleen te zien in de ruimte waar de eigenaar het voetvolk ontving. Hij zat natuurlijk een trapje hoger, de wanden van de audiëntiehal waren met marmer bekleed. 'Vous voyez bien que tout cela est fait pour impressionner', zegt de gids nog. Ja ja, denkt de bezoeker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten