Ik heb het mandje met de aardappelen en de sjalotjes in de boom gehangen. Dat moet u niet doen, zegt de man van l'Ile de la Réunion (ik dacht eerst dat hij Lille gezegd had). De eekhoorns zullen ze opvreten. Hij kan het weten, hij is hier al drie maanden. Het gesprek kabbelt wat voort, valt op de onvermijdelijke kwalen. Twaalf operaties op een jaar, zegt hij. Chemo, bestraling, de hele winkel. Een tumor op de nieren als een vuist. Hij toont zijn vuist. U bent wel prachtig hersteld, zeg ik hem. Touchons du bois, zegt hij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten