6 september

Ik denk dat ik niet populair ben. Dat leid ik af uit de e-mails die ik krijg. Niet dat het er weinig zijn, ik krijg hopen e-mails. Alleen komen ze, op een zeldzame uitzondering na, tegenwoordig allemaal van Aldi en Lidl. 'Uitzonderlijk nazomervoordeel op textiel', staat er dan, of: 'tuinschaar met rolsysteem'. Met sms'jes is het nog erger, maar daar heb ik toch minder last van. Anders dan mijn e-mailadres is mijn gsm-nummer een redelijk goed bewaard geheim. Enkel mijn nauwste bloedverwanten en een paar vrienden en intimi hebben er weet van. Zij sms'en mij zelden. Krijg ik toch een bericht, dan komt het vast weer van Scarlet, of van een andere provider die mij laat weten dat ik nu in Frankrijk ben. Alsof ik dat niet gezien zou hebben aan de staat van het wegennet. Laatst belandde ik met mijn gade per ongeluk op een heel slecht stukje weg in de buurt van Nîmes. 'Kijk', zeiden we samen op precies hetzelfde moment, zoals dat wel meer voorkomt bij mensen die al een kleine halve eeuw elke dag samen optrekken. 'Het lijkt België wel'.