Gelezen, van Fred Vargas: Maak dat je wegkomt (Pars vite et reviens tard).
Anders dan 'Fred' doet vermoeden, is de auteur een vrouw, 'van beroep archeologe, gespecialiseerd in middeleeuwse dierlijke skeletten'. Dat laatste is nu eens iets waar ik me echt niets bij voor kan stellen.
Maar het is OK, want Maak dat je wegkomt is een zeer genietbaar, geestig en spitsvondig verhaal. Natuurlijk gaat het ook weer over lijken die gevonden worden en een rare poltiecommissaris die moet uitzoeken wie het gedaan heeft, maar in deze policier is dat eigenlijk maar bijzaak.
Hoofdzaak is de pest, en hoe een hele stad (eigenlijk twee, Parijs en Marseille) in geen tijd, en met maar een beetje hulp, ten prooi kan vallen aan angst en middeleeuwse superstitie.
De slimme en natuurlijk erg warrige speurder Jean-Baptiste Adamsberg wordt pas in het vierde hoofdstuk opgevoerd. Tegen die tijd was ik zo op de andere personages verslingerd, dat de flic voor mij niet meer hoefde.
'Pars vite et reviens tard' is een vrije vertaling van Cito, longe fugeas et tarde redeas, een eeuwenoud advies voor mensen die door een pestepidemie worden overvallen: wegwezen! Er lopen in het boek prachtige figuren rond, zoals Joss De Guern, ex-zeeman uit Bretagne, bij wie alles begint maar die naar het einde toe tot spijt van de lezer zo goed als uit het verhaal verdwijnt.
In wezen gaat het boek over manipulatie: het brein ontkomt, de uitvoerder weet nergens van, die die denkt dat hij de dader is, is het niet.
'Wie bijgelovig zegt, zegt gelovig', vervolgde Decambrais eenmaal losgebrand. 'Wie gelovig zegt, zegt manipulatie en wie manipulatie zegt, zegt catastrofe. Dat is een plaag van de mensheid die meer doden heeft veroorzaakt dan alle pesten tezamen'.
Fred Vargas, Maak dat je wegkomt (Pars vite et reviens tard)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten